پیشزمینه ای که گروهی از عوامل سازنده مجموعه  در کنار هم با بدون شرح ایجاد کرده بودن باعث شده بود خیلی از بیننده ها انتظار دیدن ــ به قول بچه ها گفتنی ــ بدون شرح ۲ رو داشته باشن اما با شروع پخش این سریال با نوع دیگری از طنز روبرو شدیم.
نوعی از طنز که به گفته کارگردانش در اون نخواسته بودن بیننده رو به هر بهانه ای بخندونن :

o در گفت‌وگویی‌ سر سریال‌ بدون‌ شرح گفتید در آن‌ کار بغض‌ سی‌ سال‌ بازیگری‌ام‌ ترکید،می‌خواهم‌ بپرسم‌ در کار در کنار هم این‌ مسئله‌ در کارگردانی‌تان‌ هم‌ اتفاق‌ افتاد، یعنی‌ توانستید بغض‌در گلو ماندهِ کارگردانی‌ کردنتان‌ را هم‌ بترکانید؟

- نه، چون‌ آن‌ نوع‌ طنزی‌ که‌ من‌ دنبالش‌ هستم‌ در این‌ کار نبود. در کنار هم طنز سنگینی‌ دارد که‌ طنزدر آن‌ رو و سطحی‌ نیست‌ و این‌ چیزی‌ نیست‌ که‌ من‌ دنبالش‌ باشم. اما به‌ هر حال‌ نوعی‌ طنز است‌ که‌ ویژگی‌های‌ خودش‌ را دارد. مثلا" سعی‌ ندارد تماشاچی‌ را قلقلک‌ بدهد که‌ قهقهه‌ بزند. اصلا" قصد ما هم‌این‌ نبود. یعنی‌ در اصل‌ خواستهِ شبکه‌ این‌ بود. ما طنز سنگین‌ و خاصی‌ راکار می‌کنیم‌ که‌ با منزلت‌ و اهداف‌ شبکهِ یک‌ مطابقت‌ دارد. به‌ همین‌ خاطر، بهتر دیدم‌ که‌ به‌ مسائل‌سطحی‌ و صوری‌ که‌ قرار است‌ در کارهای‌ کمدی‌ به‌ آن‌ها دامن‌ زده‌ شود تا تماشاچی‌ بخندد، نزدیک‌نشوم‌ و کار، سنگینی‌ و وزن‌ خاصی‌ داشته‌ باشد ...
  

سعی مجموعه بر اون بوده که به موضوعات‌ مهم‌ و جدی‌ و بعضا" تلخ‌ نگاهی‌ طنز بکنه و آن‌ را برای‌ مخاطب‌ شیرین‌ و جذاب‌ جلوه‌ بده و اصلا" در این‌ نوع‌ کارها که‌ به‌ طنز نزدیک‌تره ــ بر خلاف کارهای کمدی ــ خنداندن‌مخاطب‌ هدف‌ و ملاک‌ اصلی‌ نیست.

اما از طرف دیگه طنز در مقایسه با کمدی در جلب استقبال عمومی شانس کمتری داره و خیلی ها از جمله رامین ناصرنصیر (بازیگر این مجموعه) معتقدن این وجه سرگرم کننده اثره که باید در اولویت قرار بگیره...