چهره ماه

اگه بخوایم بازیگری رو به عنوان چهره ماه گذشته انتخاب کنیم ، بی تردید سیروس گرجستانی اولین اسمیه که به ذهن می رسه. چه از لحاظ تعداد کارهایی که روی آنتن داشت (دو سریال در شبکه ۱ و ۵ و دو تا در شبکه جام جم) و چه از نظر موفقیت در ایفای نقش و به اعتباری جلب رضایت عمومی.                                                     
سیروس گرجستانی که ما بیشتر به عنوان بازیگر تلویزیون می شناسیمش کارشو از تئاتر شروع کرده و اولین کار سینمایی ش هم (اگر اشتباه نکنم) فیلم «گزارش» ساخته عباس کیارستمی باید باشه.                                                    

«بانی فیلم» امروز با او گفت و گوی کوتاهی داشته که قسمتی شو اینجا میارم:

شما هم مثل بعضی از بازیگران طنز تلویزیون پولتان از پارو بالا می رود؟
من یک تنه کار میکنم و خرجم را در می آورم و هنوز هم به آن مرحله ای که شما می گویید نرسیده ام. به همان اندازه که سفره ای داشته باشم و در سفره غذایی، تلاش می کنم. چون بچه های من بزرگ هستند و هر کدام برای خودشان خرج و مخارجی دارند.

پس پارویی ندارید؟
(با خنده) چرا می خواهم پارویی بخرم تا برف های پشت باممان را با آن پارو کنم.

خب آن بازیگران طنزی که به مال و منالی رسیده اند چه کرده اند؟
فقط چند تا از آنها این حالت را دارند. درباره بقیه هم آواز دهل شنیدن از دور خوش است.

رابطه گرجستانی با ماه رمضان و شبکه ۵ چیست؟
متاسفانه یک کاری که می گیرد ما می خواهیم آن قدر آن را انجام بدهیم تا به افول بکشد و حالت کلیشه ای پیدا کند. ولی اگر دقت کنید با وجود شباهت هایی که «عزیز آقا» و «اشترخانی» دارند، نقش «اشترخانی» نو به نظر می آید... «یادداشت های کودکی هم اگر ۹۰ قسمت بود لوث شده بود.

تمایل شما به چه سمتی است: طنز یا جدی؟
من دوست دارم نقش های مختلف را بازی کنم. این کاراکترهای طنزی هم که بازی می کنم فقط یکی از حس های من است.ولی بازی در نقش جدی را ترجیح می دهم. مثل نقش «خان» در «کیف انگلیسی» ...

پس نقش منفی شما را بیشتر وسوسه می کند؟
بله ، چون جای کار بیشتری دارد و بازیگر بیشتر می تواند خودش و خلاقیت اش را نشان دهد.

شما بیشتر با کارهای طنزتان به اصطلاح گل کردید و مردم با این کارها شما را به عنوان بازیگری توانمند شناختند...
ممنون از اینکه از من تعریف می کنید. ولی من دوست دارم خیلی بیشتر از اینها که شما شناخته اید و می گویید توانمندی هایم را نشان دهم. با اینکه ۵۹ سال دارم ، انرژی یک جوان ۱۸ ساله را دارم. حاضرم یک روز با شما گل کوچک بازی کنم تا باور کنید!